Μήτσιου Χ. Νικόλαος Λογοθεραπευτής - Ειδικός Παιδαγωγός
Νοητική υστέρηση
Ο όρος Νοητική υστέρηση ή καθυστέρηση είναι παρεξηγημένος και έχει αρνητική χροιά. Μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η διάγνωση γίνεται αποκλειστικά βάσει του δείκτη νοημοσύνης (IQ) και ότι τα άτομα με νοητική υστέρηση δεν μπορούν να μάθουν γράμματα ή να φροντίζουν τον εαυτό τους.
Στην πραγματικότητα, όμως, για να διαγνωστεί κάποιος με νοητική στέρηση θα πρέπει να έχει α) σημαντικά μειωμένο νοητικό επίπεδο (<70, όπως μετριέται με τεστ νοημοσύνης) και β) σημαντικό πρόβλημα στο να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Αυτά τα δύο κριτήρια πρέπει να έχουν εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του παιδιού (κάτω από τα 18).
Υπολογίζεται ότι 3% του γενικού πληθυσμού έχει νοητική στέρηση. Τα περισσότερα παιδιά με νοητική στέρηση μπορούν να μάθουν πολλά πράγματα και ως ενήλικες να έχουν μια ημι-ανεξάρτητη ζωή. Αλλά το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ότι μπορούν και πρέπει να χαρούν τη ζωή όπως ο καθένας. Παλαιότερα οι γονείς έκλειναν το παιδί με νοητική στέρηση σε ίδρυμα, ενώ σήμερα τα δεδομένα έχουν αλλάξει και στόχος είναι ναι παραμείνει το παιδί με την οικογένειά του, συνήθως φοιτώντας σε ειδικό σχολείο, καθώς και να παίρνει μέρος στις δραστηριότητες της κοινότητάς του.